καταπεπυκασμένως

καταπεπυκασμένως (Α)

με πανούργο, με δόλιο τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καταπεπυκασμένος (μτχ. παθ. παρακμ. τού καταπυκάζω «κρύβω μέσα μου»)].